Vanmorgen sta ik op met een goed gevoel. Het is 2 januari, de start van een nieuw jaar, en ik voel dat er iets bijzonders in de lucht hangt. Op 31 december rond 21:00 kwam er een berichtje in de groepsapp: “Wie doet er mee voetballen?” Geen tijd, alleen die ene vraag. Even dacht ik, ja hoor, hier komt weer zo’n losse flodder die nergens op uitdraait. Maar tot mijn verrassing waren er een paar die wel wilden. En ik? Ik stond vooraan.
Ik bedoel, hoe vaak zeg je dat je iets leuks wilt doen en komt het er uiteindelijk niet van? Maar dit keer besloot ik: nee, ik ga. Punt.
De uitdaging: dat kleine duwtje
Daar sta ik dan. Soccerhome. Je weet wel, zo’n indoor voetbalveld waar de geur van rubber en fanatisme in de lucht hangt. We zijn met z’n vijven, perfect voor een klein maar fanatiek potje. En ik? Ik ben op dreef. Die eerste balcontrole voelt meteen goed, alsof alles samenkomt. Ik maak de ene na de andere goal. Mooie acties, snelle combinaties, alles loopt soepel.
Terwijl ik speel, voel ik iets in me veranderen. Dit is geen simpele work-out of een wedstrijdje voor de lol. Dit is… vrijheid. Het klinkt misschien groot, maar die kleine momenten waarin je helemaal opgaat in iets wat je leuk vindt, zijn de echte hoogtepunten.
Het inzicht: dit is wat ik nodig heb
Als ik later op een bankje zit uit te puffen, denk ik: waarom doe ik dit niet vaker? Hoe vaak laat ik dit soort dingen schieten omdat ik ‘geen tijd’ heb of omdat ik wacht tot iemand anders initiatief neemt? Dit voelt zó goed, zó simpel. En tegelijkertijd realiseer ik me hoe weinig ik zulke momenten plan.
Ik besluit daar en dan: dit jaar ga ik vaker tijd maken voor wat echt belangrijk is. Niet wachten tot een ander begint. Niet overanalyseren. Gewoon doen. Of het nu gaat om voetballen, een kop koffie met vrienden, of een spontane wandeling.
Actie en les: tijd maken voor wat belangrijk is
Vandaag neem ik een klein besluit: ik ga bewust tijd maken voor de dingen die me energie geven. Het hoeft niet ingewikkeld te zijn. Een uurtje voetballen met vrienden, even hardlopen in de frisse lucht, een momentje voor mezelf. Het begint allemaal met zeggen: ik ben erbij.
Voor iedereen die dit leest: wat is iets kleins dat jou energie geeft? Misschien een potje voetbal, een telefoontje naar een vriend, of een nieuw boek openslaan. Het maakt niet uit wat het is, zolang het jou maar in beweging zet.
Afsluiting: wat ga jij doen?
Het nieuwe jaar is pas net begonnen. Misschien is dit wel hét moment om iets nieuws te proberen of een oude hobby weer op te pakken. Dus mijn vraag aan jou: hoe ga jij vandaag tijd maken voor jezelf en de dingen die je gelukkig maken?
Je weet nooit hoeveel verschil één simpel potje kan maken. 😉
